Een angststoornis kenmerkt zich door buitensporige angst die niet in verhouding staat tot een werkelijke dreiging of die niet passend is voor de leeftijd. Vaak vermijden mensen met een angststoornis situaties die hen angstig maken en piekeren ze over toekomstige gebeurtenissen, wat ook wel anticipatie-angst wordt genoemd. Onderzoek heeft aangetoond dat kinderen en jongeren met een angststoornis vaak niet-adaptieve copingstrategieën gebruiken, zoals blijven nadenken over hun angsten, zichzelf de schuld geven en overdreven negatieve scenario’s bedenken.

Een angststoornis wordt gediagnosticeerd wanneer de angst niet in verhouding staat tot de werkelijke dreiging en gedurende langere tijd aanhoudt (de exacte duur kan variëren afhankelijk van de leeftijd en het specifieke type angststoornis). Deze angst belemmert het dagelijks functioneren van het kind of de jongere en belet hen om te genieten van normale levenservaringen. De aard van de situaties en gedachten verschilt afhankelijk van het specifieke type angststoornis.

Meer informatie over angststoornis bij kinderen en adolescenten vind je op de website van het Kenniscentrum voor Kinder- en Jeugdpsychiatrie.