Wereldwijd onvoldoende geïnvesteerd in mentale gezondheid

Door corona doen meer mensen een beroep op de geestelijke gezondheidszorg. Overal ter wereld kunnen we die stijgende vraag echter niet bijbenen; de investeringen blijven achter. Zo komt naar voren uit de nieuwe ‘Mental Health Atlas’ van The World Health Organization (WHO). 

De Directeur-Generaal van WHO, Tedros Adhanom Ghebreyesus, geeft aan ‘extreem bezorgd’ te zijn over het feit dat er geen extra investeringen komen, terwijl corona het aantal mensen met psychische problemen enorm liet toenemen. Volgens hem is dit een wake-up call. ‘We moeten hier gehoor aan geven en de investeringen in de geestelijke gezondheidszorg drastisch opschalen.’

Niet iedereen krijgt de benodigde zorg

Mede door achterblijvende investeringen krijgt minder dan 50% van de wereldbevolking zorg voor specifieke geestelijke stoornissen. Erg zorgelijk, zo vindt de WHO. 71% van de mensen met een psychose kregen geen passende behandeling en bij depressie ging ’t om 60%. Een lichtpuntje was wel dat méér landen de behandeling van deze stoornissen opnam in de nationale ziektekostenverzekering of andere vergoedingsregelingen: 80% tegenover 73% in 2017.

Groot verschil tussen welvarende en armere landen

Verder is er een groot verschil tussen landen met verschillende inkomensniveaus, zo concludeert de Mental Health Organization. Vooral als je kijkt naar het aantal mensen dat in de geestelijke gezondheidszorg werkt. Bij hoge-inkomenslanden ligt dit aantal 40(!!) keer hoger dan bij lage-inkomenslanden. Wereldwijd werken er 13 per 100.000 bewoners in deze sector. In 2014 waren dit er nog maar 9.

Minder geld naar lokale geestelijke gezondheidsinstellingen in lage-inkomenslanden

Streven van de WHO is om in de geestelijke gezondheidszorg dichter bij de mensen te brengen. De zorg moet decentraal (lokaal) worden aangeboden en opgenomen in de basisgezondheidszorg. Bij slechts 25% van de landen is dit het geval. Met name lage- tot midden-inkomenslanden lopen achter op dit gebied: hier gaat 70% van het overheidsgeld naar gecentraliseerde psychiatrische instellingen. Hierdoor hebben meer afgelegen gemeenschappen nauwelijks toegang tot geestelijke gezondheidszorg.

Minder zelfmoorden, maar te weinig preventieplannen

Ook op het gebied van beleid en plannen wisten de WHO-landen niet alle doelen te bereiken. Zo hadden maar 99 landen voldoende promotie- en preventieprogramma’s. Een doel dat wel werd behaald, was om het suïcide-percentage omlaag te brengen naar 10%. Maar de WHO plaatst hier gelijk een kanttekening: slechts 35 van hen heeft een strategie die zich specifiek richt op het voorkomen van suïcides.

Over de Mental Health Atlas

Twee decennia geleden lanceerde de WHO Project Atlas. Om zo het gat in informatie over geestelijke gezondheid te dichten. In 2001 verscheen de allereerste editie en verschillende volgden daarna. Ondertussen brengt de WHO iedere 3 jaar de Mental Health Atlas uit. Deze laatste verzamelt data van maar liefst 171 landen.

Lees alle conclusies uit de Mental Health Atlas 2020.