{"id":19261,"date":"2021-05-12T12:32:19","date_gmt":"2021-05-12T10:32:19","guid":{"rendered":"https:\/\/nedkad.nl\/nieuws\/suicide-en-zelfbeschadiging-in-de-jeugdzorg\/"},"modified":"2024-04-18T15:06:59","modified_gmt":"2024-04-18T13:06:59","slug":"suicide-en-zelfbeschadiging-in-de-jeugdzorg","status":"publish","type":"nieuws","link":"https:\/\/nedkad.nl\/nieuws\/suicide-en-zelfbeschadiging-in-de-jeugdzorg\/","title":{"rendered":"Su\u00efcide en zelfbeschadiging in de jeugdzorg"},"content":{"rendered":"

Een onderzoeksgroep van Karakter verrichtte een kwalitatief onderzoek naar de ervaringen en behoeften van jongeren en hulpverleners in de JeugdzorgPlus en ketenpartners.<\/strong><\/p>\n

Su\u00efcidaliteit en zelfbeschadiging bij jongeren is een ingrijpend onderwerp: de onderzoeksgroep heeft jongeren en hulpverleners bevraagd over hun beleving en ervaringen met su\u00efcidaal gedrag en automutilatie op leefgroepen binnen de JeugdzorgPlus.<\/p>\n

Wat doet het met je als professional?<\/h4>\n

De ge\u00efnterviewde professionals geven aan hoe su\u00efcidaal gedrag en automutilatie-incidenten hen persoonlijk en professioneel raakt. Door de concentratie van jongeren met complexe psychiatrische problematiek op de leefgroepen en het aantal geslaagde su\u00efcides, is het werk zwaar. Hulpverleners hebben ondersteuning, bijscholing en supervisie nodig om dit moeilijke werk vol te kunnen houden. Uit de interviews kwam naar voren dat hier niet altijd tijd voor gemaakt wordt. Hulpverleners noemen meerdere complicerende factoren die het adequaat omgaan met su\u00efcidaal gedrag en automutilatie bemoeilijken i.e.: hoge werkdruk, personeelsverloop, kennisgebrek, tijdsgebrek, groepsgrootte, gebrek aan alternatieve middelen voor isolatie, teamdynamiek, taboe op su\u00efcide en een complexe doelgroep.<\/p>\n

Behoefte aan nabijheid<\/h4>\n

Alle ge\u00efnterviewde jongeren geven aan behoefte te hebben aan nabijheid, hoop en contact bij dreigende su\u00efcidaliteit en automutilatie. Responsieve reacties op su\u00efcidaal gedrag zijn helpend; zij dragen bij aan een positief leefklimaat. Praten over su\u00efcidaliteit en automutilatie biedt relationele veiligheid en werkt preventief. Echter, de realiteit is dat er veelal beheersmatig gereageerd (plaatsing in isoleer, fixatie, cameratoezicht, etc.) wordt op su\u00efcidaal gedrag. Jongeren durven, uit angst om in isoleer geplaatst te worden, niet te praten over su\u00efcidaliteit en zelfbeschadiging. Praten heeft immers consequenties, wat tot gevolg heeft dat jongeren zwijgen over hun su\u00efcidale gedachten. Maar, als er geen contact en verbinding is tussen hulpverleners en jongeren om over su\u00efcidaliteit en automutilatie te praten, kunnen hulpverleners de situatie niet goed inschatten. Dit leidt tot gevoelens van onmacht bij hulpverleners en vervolgens tot n\u00f3g meer beheersmatige maatregelen om wel de veiligheid te kunnen garanderen en risico\u0092s te verkleinen. Aldus heeft beheersmatig handelen in reactie op su\u00efcidaal gedrag de neiging zichzelf te versterken.<\/p>\n

Onderstaande film is een van de producten. Het is bedoeld om het gesprek over su\u00efcidaal gedrag en zelfbeschadiging binnen de hulpverleningssetting op gang te brengen.<\/p>\n